محققان دانشگاه MIT فرآیندی را توسعه دادهاند که میتواند الیاف بسیار نازک با قطری در ابعاد نانومتری تولید کند که به طور استثنایی محکم و سفت هستند.
به گفته محققان، این الیاف باید گران نبوده و تولیدشان آسان باشد تا بتواند ماده انتخابی برای نانوکامپوزیتها باشد. فرآیند تولید به نام ژل الکتروریسی است که شرح آن در مجلهی Journal of Materials Science و توسط پروفسور Gregory Rutledge و دانشجوی پسا دکترای وی، Jay Park به چاپ رسیده است. آنها در این مقاله توضیح میدهند که معمولاً افزایش یک خاصیت به بهای کاهش خاصیت دیگر است، شبیه آنچه در مورد استحکام و چقرمگی اتفاق میافتد؛ افزایش استحکام اغلب موجب کاهش چقرمگی میشود، ماده شکننده شده و بنابراین مکانیزمی برای جذب انرژی نداشته و میشکند. ولی الیافی که از طریق فرآیند جدید ساخته میشود، بسیاری از این مشکلات را ندارد. الیاف پلیاتیلن ساخته شده به این روش دارای خواصی در حد کولار و داینیما (Dyneema) و حتی بهتر از آنهاست. در واقع این الیاف، در مقایسه با الیاف کربنی و سرامیکی که به میزان گستردهای در مواد کامپوزیتی استفاده میشود، دارای استحکام مشابه ولی چقرمگی بیشتر و دانسیته کمتری است. فرآیند ساخت، با یک ژل پلیمری آغاز میشود و به دلیل وجود نیروهای الکتریکی، الیاف، بیشتر کشیده شده و قطر آن از چند میکرون در فرآیند قبلیِ ژلریسی به چند صد نانومتر کاهش مییابد. این پروژه توسط ارتش آمریکا و از طریق Natick Soldier Research، مرکز توسعه و مهندسی و مؤسسه Soldier Nanotechnologies و نیز بنیاد Natinal Science برای علوم و مهندسی مواد، پشتیبانی میشود.